Begin juli 2010 – Baco eet minder en loopt veel te hijgen, maar gezien de tropische temperaturen geven we de schuld aan de warmte. Want verder is het nog een even blije, vrolijke hond. Wel heeft hij minder energie met lopen maar ook dat kan door de warmte komen. Tenslotte hebben we zelf ook weinig trek, zweten veel en hebben weinig fut.

12 juli 2010 – de tropische warmte is weg en nog blijft Baco veel hijgen en weinig eten. Misschien dat de warmte nog in zijn lichaam zit en hij nog moet acclimatiseren denken we. Want onze stoere Baco blijft gewoon de boodschappen tillen, zwemmen in baggersloten, springt levendig de auto in en hangt heerlijk met z’n hoofd door het open autoraampje. Toch nog maar een paar daagjes aankijken.

15 juli 2010 – het wordt nu toch wel zorgwekkend want Baco wil tijdens het lopen z’n belonings frolicjes niet meer, geen brood en zelfs geen plakje kaas. Het hijgen lijkt ook erger te worden, zelf ’s nachts als ik stiekem bij hem ga kijken als hij slaapt, is zijn ademhaling 2 x zo snel.

16 juli 2010 – afspraak bij de dierenkliniek en alles uitgelegd. Baco op de weegschaal gezet en tot onze grote ontzetting was hij in bijna 3 maanden tijd 6 kilo afgevallen. Toevallig had Baco vanochtend ook diarree (oranje) en dat ook gezegd. Ze hebben Baco onderzocht maar konden niet echt een oorzaak vinden. Wel waren z’n lymfeklieren ietsje vergroot. Ze hebben zijn bloed onderzocht en daar kwam wel naar voren dat zijn witte bloedplaatjes erg laag waren. Misschien was het een infectie en ze konden wel iets tegen de de diarree geven. Diverse keren aangekaart dat het dat niet kon zijn omdat het vandaag de eerste keer was en dat ook niet klopte met het constante hijgen en het afvallen. Besloten om het 2 daagjes aan te kijken.

19 juli 2010 – weer naar de dierenkliniek want we vertrouwen het absoluut niet. Het hele weekend heeft hij constant lopen hijgen en geen brokken gegeten, alleen wat worst en vlees. Zijn stoelgang was weer normaal. Dit keer had een andere dierenarts dienst en weer het hele verhaal uitgelegd. Gelukkig vertrouwde deze dierenarts het ook niet en ging grondig te werk. Met voelen merkte ze al dat zijn lever en milt vergroot waren dus werden er röntgenfoto’s gemaakt. Hier zag ze ook afwijkingen op en dus gelijk een echo erachteraan gedaan. Nog meer ongerustheid bij de dierenarts, dus die heeft ons doorgestuurd naar de kliniek in Amsterdam waar we de volgende dag al terecht konden. Wel heeft ze Baco morfine gegeven zodat hij hopelijk wat rustiger zou ademhalen. De hele nacht bij Baco gebleven want zodra ik naar bed ging, begon hij al harder te hijgen (zijn ademhaling was 180 ipv 80).

20 juli 2010 – In Amsterdam wederom een echo gemaakt en daar konden ze duidelijk zien dat er opgezette lymfeklieren in zijn milt zaten. Z’n borstkast was wel schoon. Ze hebben een biopt genomen van die lymfeklieren en donderdagochtend 22 juli om 9.00 konden we bellen voor de uitslag. Ze hadden daar wel al gezegd dat we rekening moesten houden met lymfeklierkanker en ze hoopte op de milde vorm zodat we vrijdag dan eventueel gelijk aan de chemo konden beginnen. Gelijk prednison gegeven en wat tegen misselijkheid zodat hij weer wat zou gaan eten.

21 juli 2010 – helaas hadden de medicijnen op Baco geen effect want hij wou bijna niets eten. Drinken deed hij wel gelukkig heel goed.

22 juli 2010 – uitslag bekend: maligne histiocytose. Geen behandeling meer mogelijk. Huilend ben ik op de grond gaan liggen naast ons jochie. Waarom hij? Het was zo’n stoere sterke hond.

23 juli 2010 – het jochie is bekaf van dagen lang niet slapen en het constante hijgen. ’s Morgens heeft hij nog een paar meter boodschapjes getild maar eten en zelfs drinken zat er niet meer in. Hij bleef maar liggen buiten in de schaduw en pootjes geven waarmee hij wilde zeggen: het is goed baasjes, mijn tijd zit erop. Dus de moeilijkste keuze ooit moeten maken om de dierenarts te bellen om hem eind van de dag in te laten slapen. Na een aantal uurtjes waarin hele oceanen zijn gehuild was het dan eindelijk zover. Wel heeft Baco voor het inslapen nog een nobele daad gedaan door bloed en weefsel te laten afnemen voor de onderzoeken naar deze rotziekte. Baco, je was perfect in alle opzichten en je blijft voor altijd in ons hart.

Angela

Naar onze Histio website in het Nederlands