blank image1 blank image 2
logo

HOME

flag usa To the ENGLISH website
flag nl Naar NEDERLANDSE website
contact Contact me

flag usa YOUR HISTIO STORY

I am looking for similarities
in all individual cases of
Histiocytic diseases.
I wonder if we all tell our
stories we might come up
with some commonality
between the specific
situations in which all of
our pets got this disease.
So please email me the
details and I'll put your
pets story on Shelley's
Histio Website


flag nl UW HISTIO VERHAAL

Ik ben op zoek naar
overeenkomsten in alle
individuele gevallen van
Histiocytose.
Ik hoop dat wanneer wij
onze Histio verhalen
vertellen, wij overeen-
komsten ontdekken over
de manier waarop onze
huisdieren deze ziekte
hebben opgelopen.
Stuur mij de details en
ik zal het verhaal van uw
huisdier op de Histio
website van Shelley zetten.

flag usa WARNING !

These stories are all
different. Individual
symptoms, situations
and circumstances
may vary and response to
therapy is not always the
same.
- Disclaimer -


flag nl WAARSCHUWING !

Deze verhalen zijn allemaal
verschillend. Individuele
symptomen, situaties en
omstandigheden kunnen
verschillen en de reactie
op therapie is niet altijd
hetzelfde.
- Disclaimer -



Valid XHTML 1.0 Transitional

Valid CSS!

HISTIOCYTOSIS IN
OTHER LANGUAGES

German - Hund
Maligner Histiozytose
French - Chien
l'Histiocytose Maligne
Italian - Canis
Maligni Histiocytosis
Spanish - Perros
Histiocitosis Maligna
Dutch - Hond
Maligne Histiocytose

HOME

usa flag To ENGLISH website
nl flag Naar NEDERLANDSE website
contact Contact me

Maggie

Maligne Histiocytose

Shetland Sheepdog (Sheltie)
Teef
? - 18 oktober 2006
maggie
leash

In september 2006 wilde onze oudste Sheltie, Maggie niet eten. Na een paar dagen slecht eten voelde ik dat er iets goed mis was en bracht haar naar de dierenarts. Bloedonderzoek bracht aan het licht dat haar bloedsuiker niveau te laag was en de dierenarts stuurde het bloed naar het laboratorium voor verder onderzoek. Omdat ik bang was dat haar bloedsuiker te laag was en ze misschien een aanval zou krijgen bracht ik haar In het weekend naar de eerste hulp van het dierenziekenhuis. Ze bleef daar het hele weekend en ze werd doorgestuurd naar een veterinair internist. Op maandag werden er röntgenfoto's en een echo gemaakt. Diezelfde middag werd ik door de internist gebeld. Hij zei dat hij slecht nieuws voor me had en dat het kanker was. Hij wilde een biopt nemen om precies vast te kunnen stellen om welke vorm het ging. Dinsdag belde hij me om me te zeggen dat het Maligne Histiocytose was. De enige overgebleven optie die we voor Maggie hadden was symptoombestrijding tot het niet verder ging en we haar moesten laten inslapen.

Ik heb wekenlang gehuild en me afgevraagd waarom zo'n vreselijke ziekte nou juist zo'n ontzettend lieve hond van nog geen 10 jaar oud moest treffen. We hadden onze lieve Joey (ook een Sheltie) slechts drie jaar eerder ook al aan zo'n vreselijk aggressieve kanker verloren. Hij had hemangiosarcoma met tumoren in de milt.

Maggie had niet veel tijd meer en we probeerden er het beste van te maken. We verborgen ons verdriet omdat ze zo gevoelig was voor onze gemoedstoestand. Ik wilde haar niet van streek maken. Ik dankte God voor elke extra dag die we met haar hadden, want elke dag was een geschenk.

Helaas moesten we haar op 18 oktober 2006 laten inslapen. Dit was de moeilijkste beslissing uit mijn leven. Donderdag wilde ze niet meer eten. Ik maakte er niet al te veel drukte van, want dat gebeurde de laatste tijd vaker. Op vrijdag at ze een paar stukjes kip. Zaterdag ging ik toch met haar naar de dierenarts omdat ik vond dat haar ademhaling anders was. Volgens de dierenarts ademde ze zwaarder maar het was nog niet verontrusted. Maandag at ze helemaal niets. Maandagavond zag ik dat het haar moeite kostte om door de tuin te hollen, maar ze deed een moedige poging.

Maggie heeft altijd bij ons op bed geslapen, maar dat veranderde ruim een week voor haar overlijden. Ze ging ineens op het parket naast mijn bed slapen. Die maandagavond was ze rusteloos en ik hoorde haar maag te keer gaan. Ik bedacht me hoe het zou zijn om van de honger te moeten sterven... Ik kon het niet verdragen dat ze weer een dag langer niet zou eten. Voordat ik dinsdag naar mijn werk ging wilde ik al haar favorite snacks klaarmaken in de hoop dat ze zou gaan eten. Ze was buiten en zat daar maar te zitten wat ongewoon was, want normaal zou ze blaffen om ons ook naar buiten te krijgen. Ik nam haar voer mee naar buiten en bood het haar daar aan, maar ze draaide haar koppie weg.
Ze had al een paar dagen regelmatig overgegeven en de medicijnen die daartegen moesten helpen, hielpen helaas niet. Het leek me niet eerlijk tegenover haar dat we haar zo door lieten gaan. Dus belde ik de dierenarts, die naar ons huis kwam en haar uit haar lijden heeft verlost. Ik hield haar vast, kuste haar onophoudelijk en vertelde haar dat ik bij haar was en zo vreselijk veel van haar hield.

Ik ervaar nu veel heftige en tegenstrijdige emoties. Ik ervaar vredige momenten, maar ook korte momenten van schuldgevoelens. Toch weet ik dat ik alles heb geprobeerd en op het laatst wist ik dat ik het haar verschuldigd was om haar op tijd uit haar lijden te verlossen. Ik weet zeker dat Maggie en Shelley elkaar hebben leren kennen daar bij de regenboogbrug en nu spelen ze dat het een lieve lust is.
Dank je wel Mo, voor de virtuele vriendschap en voor de schouder waarop ik huilen kon.

Carol D.




angel

Indien je vragen hebt over de gezondheid van je huisdier, adviseren wij je contact op te nemen met een dierenarts.
Een juiste diagnose kan alleen worden gesteld middels een lichamelijk onderzoek, uitgevoerd door een erkende dierenarts.

GELIEVE ALLE GEVALLEN VAN HISTIO TE MELDEN BIJ DE FOKKER EN DE RASVERENIGING !

top