blank image1 blank image 2
logo

HOME

flag usa To the ENGLISH website
flag nl Naar NEDERLANDSE website
contact Contact me

flag usa YOUR HISTIO STORY

I am looking for similarities
in all individual cases of
Histiocytic diseases.
I wonder if we all tell our
stories we might come up
with some commonality
between the specific
situations in which all of
our pets got this disease.
So please email me the
details and I'll put your
pets story on Shelley's
Histio Website


flag nl UW HISTIO VERHAAL

Ik ben op zoek naar
overeenkomsten in alle
individuele gevallen van
Histiocytose.
Ik hoop dat wanneer wij
onze Histio verhalen
vertellen, wij overeen-
komsten ontdekken over
de manier waarop onze
huisdieren deze ziekte
hebben opgelopen.
Stuur mij de details en
ik zal het verhaal van uw
huisdier op de Histio
website van Shelley zetten.

flag usa WARNING !

These stories are all
different. Individual
symptoms, situations
and circumstances
may vary and response to
therapy is not always the
same.
- Disclaimer -


flag nl WAARSCHUWING !

Deze verhalen zijn allemaal
verschillend. Individuele
symptomen, situaties en
omstandigheden kunnen
verschillen en de reactie
op therapie is niet altijd
hetzelfde.
- Disclaimer -



Valid XHTML 1.0 Transitional

Valid CSS!

HISTIOCYTOSIS IN
OTHER LANGUAGES

German - Hund
Maligner Histiozytose
French - Chien
l'Histiocytose Maligne
Italian - Canis
Maligni Histiocytosis
Spanish - Perros
Histiocitosis Maligna
Dutch - Hond
Maligne Histiocytose

HOME

usa flag To ENGLISH website
nl flag Naar NEDERLANDSE website
contact Contact me

Sidi

H'ayu Jimat Sidi v.d. Bernerhoeve

Maligne Histiocytose

Berner Sennen
Reu
25 mei 1991 - 10 juli 1999
sidi
leash

Iedere zomer passen wij op een huis van vrienden in Amersfoort. Sidi vond het daar altijd heerlijk. Lekker de hele dag buiten en de hele dag de baasjes om je heen, wat wil je als hond nog meer? Op een vrijdag vond ik Sidi anders dan anders, hij was wat stil en hij had een andere uitdrukking in zijn ogen. Ik belde mijn ouders om te zeggen dat als ze Sidi nog wilden zien, ze die avond moesten komen. Ik had het vreselijke voorgevoel dat hij snel zou overlijden, vraag me niet waarom.

Na een slechte nachtrust stond ik zaterdag vroeg op , Sidi stond kwispelend onder aan de siditrap op me te wachten en Wino, toen 1 1/2 jaar oud stond er blaffend naast. Ineens viel Sidi zomaar om. Hij stond ook direkt weer op en keek om zich heen met een blik van: "Wie deed dat nou ?". We gingen even snel een plasje doen, en hup, daar lag hij weer. Toen begon ik het eng te vinden, want hij viel nu steeds om. Wel stond hij steeds zelf weer op, maar toch. Ik tilde zijn lip op om naar zijn slijmvlies te kijken, dat was al bijna wit. Zijn ooglid trok ik omlaag en zag daar ook alleen maar bleke slijmvliezen. Ik ben gauw naar het huis toegerend en heb mijn man, Cor, die nog op bed lag, geroepen. Ik wist gewoon dat het foute boel was. Een telefoontje naar onze dierenarts, leerde ons dat hij op vakantie was. Ik kon wel naar een vervanger, maar die lag me niet zo, dus heb ik gebeld met dierenkliniek Kortenoord, in Wageningen. Daar hadden we via de vereniging ook al wat ervaringen mee. Na mijn uitleg van de gebeurtenissen die ochtend, zeiden ze: " Direkt komen!". Ik probeerde mijn man op het ergste voor te bereiden, hij hoopte natuurlijk dat het iets zou zijn wat te verhelpen was. Bij Kortenoord aangekomen, werden we direkt geholpen, door dr. Frans Smeur. Hij onderzocht Sidi en wilde ook nog wat röntgenfoto's maken. Ik zei tegen Cor dat hij beter met Wino in de wachtkamer kon wachten, dan ging ik met Sidi mee naar de röntgenkamer. Het was een bloedhete dag en natuurlijk moest ik een loden schort voor. Ik ben nogal klein, 1.56 m, dus het schort hing op de grond en was echt loeizwaar. Vraag me niet hoe ik het deed, maar ik pakte Sidi, 60 kilo , op en legde hem zo op de tafel neer, de assistente die net binnen was gekomen om te helpen wist niet wat ze zag. Maar goed, de foto's werden gemaakt en we moesten wachten in de wachtkamer, het woord milt was al gevallen. Toen we weer binnen werden geroepen, waren we op het ergste voorbereid, voor zover dat mogelijk was natuurlijk.

Sidi had ergens een bloeding en de bloedtest wees uit dat er ergens een ontsteking zat en verkeerde cellen. We waren sprakeloos, machteloos, verdrietig, alles tegelijk. Sidi werd steeds slechter. Ze vertelden dat er evt, dinsdag nog een echo gemaakt kon worden van zijn lever. We konden hem met een enorme dosis prednison mee naar huis nemen, maar daarin school het gevaar dat als we 's morgens op zouden staan, hij in een plas bloed dood onderaan de trap zou kunnen liggen. Nou, dat wil je natuurlijk niet. Cor en ik keken elkaar alleen maar aan en wisten zonder woorden wat we moesten doen. We werden even alleen gelaten en er werd koffie gebracht, we konden alleen maar huilen en Sidi knuffelen. sidiToen de dierenarts na een tijdje weer bij ons kwam , vertelden we hem dat we besloten hadden om Sidi in te laten slapen, dat leek ons de enige juiste beslissing. Wij hielden teveel van Sidi om hem nog langer te laten lijden. De dierenarts ging even weg om de spullen te pakken, Sidi keek ons aan en legde zuchtend zijn kop op de grond, toen wisten we zeker dat we het goed hadden gedaan, hij gaf zichzelf helemaal over. Wino ging in een hoek liggen piepen en wilde niet dichterbij komen, we hebben dat zo gelaten.

Sidi is in onze armen ingeslapen, onze dikke knuffelbeer is ruim 8 jaar geworden. Intens verdrietig waren we. Gelukkig zijn we in Kortenoord heel goed opgevangen. De assistentes stonden met tranen in hun ogen, en ook de dierenarts had er moeite mee. Met een leeg gevoel zijn we naar Amersfoort gereden, waar we op dat moment verbleven. Het was net of het niet echt was, het ene moment heb je twee berners en het andere moment ga je er met nog maar één naar huis. Wino heeft dagen voor het hek gezeten en bij ieder auto die er kwam keek hij achterin of zijn grote "broer" er misschien in zou zitten. We hebben ten eine raad vrienden van ons met een bernerpup gebeld om te vragen of ze een paar dagen naar Amersfoort wilden komen, zodat Wino weer een beetje spelen kon. Toen we weer naar ons eigen huis in Utrecht gingen en de straat inreden was Wino helemaal blij, hij rende ons huis in en ging overal zoeken. Bij hun speeltjes, kwispelde hij onophoudelijk, Sidi's geurtje zat er natuurlijk nog aan. Gelukkig herstelde Wino zich snel en had in de gaten dat Sidi niet meer thuis zou komen en vanaf toen was het onze eigen Wino weer. Wie had toen kunnen denken dat ook Wino het slachtoffer zou worden van deze vreselijke ziekte?

divider

Sidi
Zaterdag 10 juli 1999 werd je op je geliefde vakantieadres plotseling heel erg ziek.
Wij moesten met pijn in ons hart een hele moeilijke beslissing nemen.
Uit liefde voor jou hebben we besloten om je in te laten slapen.
Je was onze 'Sidepiet', onze 'Dikkop', onze 'Knuffelbeer',
je was 60 kilo onvoorwaardelijke Bernerliefde,
je was een echte kameraad.
We missen je vreselijk, je Bernerbroertje Wino ook.
We moeten zonder jou verder,
maar je zit voor eeuwig in ons hart.



Dag lieve Sidi, bedankt voor 8 fijne jaren,

Cor en Yolanda Jacobs
Klik hier voor de website van Jimat en Bulang




angel

Indien je vragen hebt over de gezondheid van je huisdier, adviseren wij je contact op te nemen met een dierenarts.
Een juiste diagnose kan alleen worden gesteld middels een lichamelijk onderzoek, uitgevoerd door een erkende dierenarts.

GELIEVE ALLE GEVALLEN VAN HISTIO TE MELDEN BIJ DE FOKKER EN DE RASVERENIGING !

top