HOME
To the ENGLISH website
Naar NEDERLANDSE website
Contact me YOUR HISTIO STORY
I am looking for similarities
in all individual cases of
Histiocytic diseases.
I wonder if we all tell our
stories we might come up
with some commonality
between the specific
situations in which all of
our pets got this disease.
So please email me the
details and I'll put your
pets story on Shelley's
Histio Website
UW HISTIO VERHAAL
Ik ben op zoek naar
overeenkomsten in alle
individuele gevallen van
Histiocytose.
Ik hoop dat wanneer wij
onze Histio verhalen
vertellen, wij overeen-
komsten ontdekken over
de manier waarop onze
huisdieren deze ziekte
hebben opgelopen.
Stuur mij de details en
ik zal het verhaal van uw
huisdier op de Histio
website van Shelley zetten.
WARNING !
These stories are all
different. Individual
symptoms, situations
and circumstances
may vary and response to
therapy is not always the
same.
- Disclaimer -
WAARSCHUWING !
Deze verhalen zijn allemaal
verschillend. Individuele
symptomen, situaties en
omstandigheden kunnen
verschillen en de reactie
op therapie is niet altijd
hetzelfde.
- Disclaimer -
HISTIOCYTOSIS IN
OTHER LANGUAGES
German - Hund
Maligner Histiozytose
French - Chien
l'Histiocytose Maligne
Italian - Canis
Maligni Histiocytosis
Spanish - Perros
Histiocitosis Maligna
Dutch - Hond
Maligne Histiocytose
HOME
Bo
Histiocytair Sarcoma
Kruising Rottweiler/Berner Sennen
Teef
15 oktober 2011 - 18 juni 2013 (slechts 1 jaar en 8 maanden jong)
Een super kruising, rottweiler x berner sennen. We haalden haar op in Tilburg. Wat was ze prachtig! Sindsdien waren we onafscheidelijk. Ze was mijn maatje en ik nam haar overal mee naartoe. Ze was lief voor alles en iedereen en ik had nooit kunnen denken dat het zo vroeg zo zou eindigen bij haar.
Een aantal weken voor Bo ziek werd merkte ik op dat ze wat was afgevallen. Ze was haar nieuwe brokken na 3 weken alweer beu en ik dacht dat ze gewoon een kieskeurige eter was. Omdat het al wat mooier weer was kreeg ze ook meer beweging dan in de winter dus ik besloot om haar meer brokken te geven en daar ook meer vers vlees bij te geven. Ondertussen was ze nog steeds dezelfde lieve speelse hond en maakte we nog lange wandelingen. Ik nam haar overal mee naartoe en merkte voor de rest niets aan haar.
5 Juni 2013
Bo had vannacht diarree. Ze heeft het niet op kunnen houden want heel de gang ligt onder. Treurig zit ze op haar kussen als ik alles aan het schoonmaken ben. Ze leek zich schuldig te voelen. Als ik klaar ben komt ze van haar kussen af en is er niets meer aan de hand. Ik geef haar medicijnen en brokken van de dierenarts tegen diarree en hoop dat het snel over zal gaan.
11 juni 2013
De ene keer is haar ontlasting goed en dan weer niet. Ik word er moedeloos van en besluit om haar op verse voeding te zetten. Bo vind dit heerlijk dus ze schrokt het naar binnen. Na een paar dagen vers is haar ontlasting weer normaal! Ze is nog wel lusteloos maar nu gaat het de goede kant op!
13 juni 2012
Als ik thuis kom van mijn werk staat ze me kwispelend op te wachten, maar ik schrik ervan hoe sloom ze opeens is.. Ze hobbelt maar een beetje achter me aan en er zit niks in.. Ik neem haar direct mee naar de dierenarts. Tijdens het onderzoek voelt hij een harde massa in haar buik zitten.. Even denken we dat ze misschien iets groots heeft opgegeten wat nu klem zit. Dat zou ook d
e diarree kunnen verklaren. Ze heeft ook wat verhoging 39.4. Er wordt bloedonderzoek gedaan, röntgenfoto’s en een echo gemaakt. Het blijkt helemaal niet goed te zijn.. Haar milt en lever zijn vergroot. Omdat de bloeduitslag ook niet goed is vreest hij het ergste, kanker.. Maar hij kan het eigenlijk niet geloven bij zo’n jonge hond. ‘s Nachts slaap ik bij haar op de bank om haar in de gaten te houden. De volgende morgen ga ik naar een andere dierenkliniek die gespecialiseerd is in kanker.
14 juni 2013
Ook hier worden nog verschillende bloedonderzoeken gedaan er wordt weer een echo gemaakt. Bo laat alles rustig over haar heen komen. Men probeert zo veel mogelijk uit te sluiten; bloedparasieten, auto immuun ziektes, vergiftiging? De assistente krijgt nog een kusje als ze bloed van haar afnemen, de schat. Ik zie haar buik groeien en wat is ze bleek.. Dit is helemaal niet goed..
Om 8 uur in de avond hebben we een afspraak met een echospecialist in België. Ook deze arts vreest het ergste. Omdat haar stolling helemaal niet goed was, was het riskant om een biopt te nemen van haar lever en milt. Ik wilde er alles aan doen om haar te redden dus deden we het toch. Met de dunste naald die ze kon vinden, snel in en uit de milt en lever. Bo lag rustig op tafel alsof ze wist dat dit allemaal nodig was om haar te redden. Het biopt wordt opgestuurd maar het is Vrijdag dus het weekend zit er tussen voor ik de uitslag heb. Ze krijgt thuis prednison en antibiotica i.v.m. een eventuele infectie, ook krijgt ze tabletten om haar stolling in orde te krijgen. Ze eet goed en haar ogen gaan dan ook blinken wanneer ik haar vers vlees te voorschijn haal, wat vind ze dit lekker!
15 juni 2013
Ik zie haar achteruit gaan.. Ze blijft vrolijk en is blij als er mensen langskomen om te vragen hoe het met haar gaat.. Haar grote vriend Bas de Jack Russel komt ook langs. Ik kan aan haar zien dat ze het leuk vindt dat hij er is, maar spelen zit er niet in.. Om de 8 uur krijgt ze haar medicijnen, maar ze heeft het ritueel al door en houdt haar kaken stevig op elkaar als ik ze probeer te geven. Eerst de medicijnen en dan een koekje. Dat koekje gaat er goed in. Ze mag bij me op de bank slapen vannacht, maar na een kwartier gaat ze er al weer af.. Ik merk dat ze liever op een vlakke ondergrond ligt vanwege haar buik.
16 juni 2013
Ze word steeds bleker en haar buik blijft groeien, ze is ook slomer dan gisteren. Ik bel de dierenarts of ik nog iets voor haar kan doen. Het is Zondag maar we mogen gelijk komen. Eerst een bloedonderzoek en als dit slechter is dan Vrijdag moet ze aan het infuus. Helaas is het alleen maar slechter geworden, dus wordt er een infuus aangebracht. Even later neem ik Bo inclusief infuus weer mee naar huis.
17 juni 2013
Vandaag wil ze niets meer eten. Ik trek alles uit de kast om haar aan het eten de krijgen, brood, kaas, ham, worst, maar ze wil niet. Ze drinkt gelukkig wel goed. 's Middags zie ik dat ze geel wordt. De dierenarts vraagt aan me of ik vanavond nog met haar langs wil komen voor we de nacht in gaan. Zou ze toch niet vergiftigd zijn? Dit soort kanker bij deze leeftijd, niet te geloven. Dus geven we haar vitamine K middels infuus en hopen dat we snel verbetering gaan zien.. Ze krijgt ook nog een flinke dosis prednison voor de nacht. Ze is op dit moment erg slecht, maar omdat de uitslag nog niet binnen is kan ik haar niet inslapen. Stel dat ze toch vergiftigd was en ik haar wel had kunnen redden?
's Nachts om 3 uur lijkt het beter te gaan. Ik lig naar haar te kijken, ze gaat zitten en kijkt rond. Ze kwispelt. Ik ga bij haar zitten en aai haar over haar kop. Ze gaat weer liggen.. Ik krijg weer een beetje hoop. Slaan de medicijnen dan toch aan?
Maar tegen 6 uur in de morgen gaat het helemaal fout. Ze raakt in shock. Ik zit op mijn knieën naast haar. Als ik haar naam zeg kijken haar ogen nog mijn kant op.. Ze hoort me wel.. Ik aai haar en kan alleen maar haar naam zeggen. Ik was totaal overstuur.. Haar ademhaling gaat steeds langzamer en haar hartslag steeds zwakker. Een paar minuten over 6 is ze overleden.
Deze morgen kreeg ik de uitslag van het biopt, histiosytair sarcoom. Zo agressief.. Ze kon dit niet overleven.
We hebben haar in de tuin begraven. Ik kan alleen maar hopen dat ze geen pijn heeft gehad in de laatste dagen van haar veel te korte leven. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze er niet meer is.
Lieve Bo, ik zal je nooit vergeten!
Jorinde van Vlierberghe
Meer verhalen
Indien je vragen hebt over de gezondheid van je huisdier, adviseren wij je contact op te nemen met een dierenarts.
Een juiste diagnose kan alleen worden gesteld middels een lichamelijk onderzoek, uitgevoerd door een erkende dierenarts.
GELIEVE ALLE GEVALLEN VAN HISTIO TE MELDEN BIJ DE FOKKER EN DE RASVERENIGING !
