Ingezonden door Saskia

Graag wil ik u ons verhaal vertellen van onze Berner sennen die op 5 jarige leeftijd ook getroffen werd door deze verschrikkelijke ziekte, ik hoop dat op deze manier er meer onderzoek kan worden gedaan naar deze vorm, bij eventuele vragen willen wij zeker meewerken!
Karas zijn verhaal komt uit een tijdspanne van 2 maanden. Hij is ziek geworden op 03/04/2014 en hij is overleden op 31/05/2014

Karas werd begin april 2014 ziek, vooral lusteloos. Op zich niks om ons zorgen over te maken, het was al wat warmer en een grote beer van 60kg had daar al snel last van. Op donderdag vond ik hem echt wel slechter worden, maar toch het weekend afwachten. Tegen zondagavond at hij ook meer...
Maandag bij de dierenarts zijn we met spoed doorgestuurd naar een kliniek Karas was zwaar uitgedroogd (hoe hebben wij dit niet gezien!?) ook had hij bloedarmoede.
In de kliniek is hij aan het infuus gegaan en moesten we eerst de bloeduitslagen afwachten, wel hebben ze dezelfde avond een echo gemaakt om een spoedoperatie uit te sluiten. Er was niks te zien..
Woensdag konden we hem terug ophalen met antibiotica voor eventueel lyme en cortisone voor eventueel auto immuun ziekte... Niks was zeker.
Zijn hematocriet zat momenteel op 27% nog niet heel drastisch.
De volgende dagen ging het best redelijk met Karas tot het volgende bloedonderzoek.. ze hematocriet bleef zakken. Eerst zijn ze begonnen de cortisone te verhogen en Imuran bij te geven. Niks hielp...
Onze eigen dierenarts wou ons terug naar dezelfde kliniek sturen, maar na onderzoek op internet hebben wij besloten dat we naar dierenkliniek Merelbeke wilden gaan. De vorige kliniek had hem immers al opgegeven en wij wilden dat Karas binnenste buiten werd gekeerd om hem te helpen!

Na een hele dag in Gent te hebben gezeten met alle onderzoeken was de tijdelijke diagnose HS, op zijn milt was een witte vlek gevonden en ook uit de punctie kwam dit uit. Zijn milt moest verwijderd worden om de definitieve diagnose te stellen, uiteraard hebben wij hierin toegestemd! Onze trouwe vriend die altijd voor ons klaar stond, nu was het onze beurt om voor hem klaar te staan!
Dinsdag werd hij geopereerd, na een hele hoop verwenning hebben we hem naar de kliniek gebracht. De operatie was goed verlopen, ook hadden ze direct een beenmerg punctie gedaan. Hij was al vrij snel terug alert en de internist was erg tevreden. Ze waren al een bloedtransfusie gestart om het een beetje aan te vullen. Om 18u werden wij gebeld dat het erg slecht ging met Karas en hij was zijn nieuwe bloed als een gek aan het afstoten, de internist had dit nog nooit gezien zo snel!
Later op de avond is hij toch weer stabiel geworden na de nodige zuurstof en medicijnen, elke paar uur hebben wij gebeld hoe het ging en de volgende dag zijn we eindelijk gaan kijken. Onze vent lag er zo slecht bij, hij was even blij ons te zien maar daarna was hij weer zo zwak en zag zo geel.
Vanaf dan zijn we elke dag gaan kijken.. De volgende dag was hij zo opgeknapt en hij was super blij ons te zien, hij was helemaal aan het loeien! Na 8 zware dagen mocht hij eindelijk naar huis, heerlijk om hem weer thuis te hebben!

Het ging elke dag een beetje beter met Karas en hij kon elke dag een stapje verder wandelen. Een paar dagen later werden we gebeld dat de uitslag van de milt binnen was.. Definitieve diagnose was Maligne Histiocytose.. Was een klap! Maar het ging zo goed met onze vent, we konden ons niet uit het velt laten slaan door dit nieuws. We leefden van dag tot dag en zagen hem met sprongen vooruit gaan. Nog beter werd het dat we te horen kregen dat het niet in zijn beenmerg zat.

Ons geluk was maar voor een paar dagen, Karas ging zo snel achteruit. Na controle in Gent bleek zijn hematocriet nog maar op 8% te zitten en ook waren zijn bloedplaatjes weer aan het zakken, dit betekende dus dat het nu wel in ze beenmerg zou zitten.
We zijn alsnog de chemo gestart en de hoop dat dit op tijd zou zijn... Karas is blijven eten en dit was wel een goed teken volgens de internist.

Van vrijdag op zaterdag nacht heeft onze lieve vriend de strijd verloren tegen deze verschrikkelijke ziekte, alles hebben wij gedaan om onze vriend te redden maar het was zijn tijd om te gaan.

Mijn wereld is ingestort, zoveel verdriet van onze lieve vent die er niet meer is. De leegte die hij achterlaat is immens!
Lief knulletje van me, rust maar zacht. Ooit zijn we terug samen, voor altijd!

Naar onze Histio website in het Nederlands