Een paar jaar geleden vroegen Willem Wijnberg en Herb Baker uw hulp om Oprah Winfrey te overtuigen een show over puppy mills te maken. En met uw hulp is dat uiteindelijk ook gebeurd! De 'Main Line Animal Rescue' had een niet te missen 'billboard' in de buurt van Oprah Winfrey's beroemde Harpo Studios in Chicago opgehangen, waarin ze haar smeekten om een show over puppy mills te maken. En het werkte! Op 04.04.2008 werd in Amerika (en later ook in ons land) een show uitgezonden waarin de bekende journaliste Lisa Ling de verborgen wereld van deze gruwelijke puppy mills onderzocht en aan de kaak stelde. Alle informatie welke inmiddels door Willem Wijnberg en Herb Baker was verzameld werd overgedragen aan de producenten van de Oprah show en een deel daarvan is ook daadwerkelijk gebruikt!

Broodfokkers zijn mensen die voor de fok soms meer dan 300 rashonden en puppies in bijzonder onmenselijke omstandigheden houden, met de bedoeling er zo rijk mogelijk van te worden. Deze mensen geven niets om deze dieren. Ze houden hun zwaar ondervoedde slachtoffers hun hele leven in kleine, overvolle, smerige draadkooien, waarin deze stakkers eigenlijk niet eens normaal rechtop kunnen staan. Veel honden verliezen hun voeten of poten wanneer ze klem komen te zitten tussen de mazen van de vloer. Hun verminkte poten zullen nooit iets anders voelen dan dit gaaswerk. Ze zullen nooit eens kunnen ravotten in het gras of lekker een kuil graven in de aarde. Meestal staan deze kooien in een schuur hoog op elkaar gestapeld. De urine en uitwerpselen van de honden in de bovenste kooien vallen op de honden eronder. Dit is dus geen schone en gezonde omgeving om dieren te fokken!

De teven worden vanaf hun eerste loopsheid iedere loopsheid gedekt door een toevallig beschikbare reu (vader, broer en zelfs zoon!). De broodfokker houdt zich echt niet bezig met de erfelijke aandoeningen van de bepaalde rassen. Ze fokken gerust met zieke dieren die ook nooit zijn ingeent tegen besmettelijke ziektes. Deze ongezonde en door erfelijke ziekten aangetaste honden worden net zo lang gedekt, totdat hun lichaam uitgemolken is en ze niet langer voor de fok gebruikt kunnen worden. Dan worden ze gedood. Geen zachte dood bij de dierenarts, maar meestal een klap met een hard voorwerp of een kogel door de kop. Dat is hun enige uitweg. Deze constant zwangere teven krijgen geen medische zorg. En de puppies? Die zijn niet gesocialiseerd en hebben allerlei erfelijke en virale of bateriele ziektes. De lijst met problemen gaat oneindig door.

Helaas houdt het kopen van puppies in dierenwinkels, of via internet, hondenhandelaren of de krant deze broodfokkers in bedrijf. Ik ken geen enkele zichzelf respecterende fokker die zijn hond via zo'n instantie zou willen verkopen. Dit soort instanties krijgt zijn dieren van de broodfokker! De meeste aspirant puppy-kopers hebben hier geen idee van en daarom is het zaak deze broodfokkers te ontmaskeren en een eind te maken aan hun walgelijke praktijken.

Het volgende gedicht is opgedragen aan de miljoenen dieren die de zon en frisse lucht niet kennen, aan diegenen die beschouwd worden als eigendom en die er alleen zijn om de bankrekeningen van de mens te spekken.

Before I Die
by Jim Willis © 2002

'Tis lonely here in prison,
I dream of sun, of fields,
I saw them from a window once,
but I don't know how they feel.

I've never known a caress,
a friend, a bone, a toy,
I'd happily companion,
a human girl or boy.

But some men have decided,
with selfishness and greed,
that my fate shall be a cage,
and for my keep, I'll breed.

What should fuel this folly?
My kind may bark in vain.
We care not for your commerce,
and few know of our pain.

We're hidden well from justice,
for our freedom some may cry.
God grant me, please, just one request -
Let me play once before I die.

Jim Willis
Author of Pieces of My Heart
Writings Inspired by Animals and Nature
Klik hier voor Jim's website